Epistolografie Een brief is een geschreven document, dat gericht is aan een persoon of groep personen, met de bedoeling feitelijke informatie, gedachten en gevoelens over te brengen (syllabus Latijn 1992). De meeste brieven worden niet geschreven om ze later te publiceren. Ze zijn puur persoonlijk. Maar in de oudheid was het niet ongebruikelijk een brief voor publicatie te herzien en er een min of meer literaire draai aan te geven. We kennen de persoonlijke brief (intiem karakter, eenvoudig en direct taalgebruik) nog van Cicero die aan vrienden en verwanten schreef over persoonlijke problemen en visies en van Plinius (minor) die o.a. in de functie van gouverneur van Bithynië et Pontus aan zijn superieur, aan keizer Trajanus schreef. Vele brieven, aan één persoon gericht of aan een groep, zijn wel degelijk voor publicatie geschikt gemaakt. De meeste brieven van Plinius waren eerst aan één persoon gericht en zijn pas later gepubliceerd. Er zijn ook veel brieven (formeel gericht aan één adressaat, maar wel degelijk bedoeld voor een groter publiek) die meteen voor publicatie geschikt werden gemaakt. Hiertoe behoren de brieven van Seneca aan Lucilius. De literaire brief die het verst gaat is de puur literaire brief in dichtvorm. Voorbeelden hiervan zijn de Epistulae ex Ponto (Ovidius) en de Epistulae van Horatius. Auteurs: • Marcus Tullius Cicero • Lucius Annaeus Seneca • Caius Plinius Secundus